Artrose van het schoudergewricht

Artrose van het schoudergewricht is een dystrofische laesie van de kraakbeenplaat die de gewrichtsoppervlakken van het gewricht bedekt, met daaropvolgende betrokkenheid van het onderliggende bot.

Over de ziekte

Bij deze ziekte worden niet alleen de kraakbeenlaag en het subchondrale bot aangetast. Het pathologische proces omvat geleidelijk ook het gewrichtskapsel en het ligamenteuze apparaat, het synovium, het musculotendineuze compartiment, evenals het subacromiale gebied.

Artrose van het schoudergewricht kan in een bepaald stadium leiden tot het ontstaan van artrose. Deze aandoening wordt gekenmerkt door de volgende symptomen: chronische pijn, verminderd bewegingsbereik in het gewricht, intra-articulaire crunch tijdens rotatie. Meestal zijn mensen ouder dan 40 jaar onderhevig aan deze transformatie.

De belangrijkste symptomen van artrose van het schoudergewricht zijn pijn en beperkte mobiliteit van de arm. Om de diagnose te verifiëren, zijn beeldvormende onderzoeksmethoden informatief: echografie en röntgenscans, computertomografie en magnetische resonantiebeeldvorming.

In overeenstemming met klinische aanbevelingen wordt de behandeling van de ziekte in de beginfase uitgevoerd met behulp van conservatieve methoden, en in de latere stadia, wanneer er aanzienlijke schade aan de kraakbeenlaag is en de zelfzorg van de patiënt wordt aangetast, is gewrichtsvervanging geïndiceerd.

Soorten artrose van het schoudergewricht

Volgens de classificatie worden de volgende soorten artrose van het schoudergewricht onderscheiden:

• primaire artrose, bij de ontwikkeling waarvan genetica een grote rol speelt, en zelfs het meest grondige onderzoek stelt ons niet in staat de belangrijkste oorzaak van de ziekte te identificeren;
• secundaire artrose, die een gevolg is van de werking van ongunstige factoren op het gewricht (trauma, endocriene ziekten, verminderde gewrichtsanatomie).

Artsen beoordelen de snelheid van progressie van het pathologische proces aan de hand van de mate van de ziekte. Hoe agressiever het proces, hoe sneller de vernietiging van gewrichtskraakbeen en betrokkenheid van het onderliggende bot plaatsvindt. Vanuit morfologisch oogpunt zijn er 6 graden van artrose van het schoudergewricht:

• eerste graad - de kraakbeenmatrix raakt opgezwollen en valt uiteen, maar de integriteit van de oppervlakkige zone van het kraakbeen is nog niet aangetast;
• tweede graad – de cellen van kraakbeenweefsel in de diepe lagen worden aangetast, de oppervlakteplaat van het kraakbeen wordt beschadigd;
• derde graad - verticale scheuren verschijnen op de kraakbeenplaat;
• vierde graad - de oppervlakkige zone van de kraakbeenplaat exfolieert geleidelijk, erosieve defecten worden gevormd en cystische holtes verschijnen in het onderliggende bot;
• vijfde graad - in dit stadium wordt het onderliggende bot blootgelegd;
• zesde graad - de subchondrale zone wordt aanzienlijk dikker, de cysten worden duidelijker en er verschijnen marginale botgroei.

Symptomen van artrose van het schoudergewricht

De belangrijkste klinische symptomen van schouderartrose zijn pijn, stijfheid in het gewricht tot het punt van volledig verlies van mobiliteit, evenals vervorming van het gewricht.

Onderscheidende kenmerken van pijn bij vervormende artrose zijn:

• verschijning aan het begin van flexie, extensie of rotatie;
• verhoogd tijdens fysieke activiteit;
• nachtelijk karakter als gevolg van stagnatie van veneus bloed in de intraossale kanalen;
• de aanwezigheid van blokkades - plotseling vastlopen in het gewricht als gevolg van scheiding van gescheiden osteochondrale fragmenten die tussen de gewrichtsoppervlakken terechtkomen;
• weersafhankelijkheid - de pijn wordt intenser als het weer verandert (in vochtige en koude klimaten wordt de pijn intenser).

Artrose is een chronische pathologie. In het beginstadium van de ziekte treedt periodiek pijn op (op het moment van verergering van de ziekte). De snelheid van progressie van de pathologie wordt bepaald door de tijdigheid van de start van de behandeling en de geschiktheid van aanpassing van de levensstijl. Schouderpijn wordt chronisch als deze zes maanden of langer aanhoudt. De verandering van acute naar chronische pijn geeft de progressie van het pathologische proces aan.

Oorzaken van artrose van het schoudergewricht

De oorzaken van artrose van het schoudergewricht worden in 2 groepen ingedeeld:

1. aanpasbaar – correctie is mogelijk;
2. niet-wijzigbaar - het is niet mogelijk om hun actie te beïnvloeden.

Niet-wijzigbare factoren die het risico op het ontwikkelen van artroseveranderingen in het schoudergewricht kunnen vergroten, zijn onder meer:

• geslacht - tot de leeftijd van 50 jaar zijn vrouwen minder vatbaar voor de ziekte dan mannen; na ongeveer 50 jaar wordt de prevalentie van pathologie onder vertegenwoordigers van beide geslachten ongeveer hetzelfde;
• de leeftijd van de persoon - hoe ouder de patiënt, hoe groter de risico's (en vanaf ongeveer 30 jaar in kraakbeenweefsel verloopt het degeneratieproces sneller dan het regeneratieproces, wat de voorwaarden schept voor de ontwikkeling van de ziekte);
• aangeboren afwijkingen van de structuur van de schouder - overmatig verhoogde mobiliteit (hypermobiliteit), bindweefseldysplasie (normaal gesproken wordt gewrichtskraakbeen weergegeven door type 2 collageenvezels, met dysplasie treedt vervanging op door minder duurzame soorten collageen), instabiliteit van de articulatie;
• genetische kenmerken - erfelijk bepaalde overheersing van type 2 collageen, polymorfisme van de interleukine-1- en interleukine-2-genen.

Aanpasbare risicofactoren voor het vervormen van artrose van het rechter- of linkerschoudergewricht zijn:

• traumatische gewrichtsschade;
• overmatige fysieke activiteit (krachtsporten en vechtsporten, inclusief bankdrukken met halters);
• zwaarlijvigheid – bij schouderartrose is de belangrijke factor niet de toename van de mechanische belasting, maar de metabolische veranderingen die optreden in het bindweefsel, incl. een toestand van chronische ontsteking die gepaard gaat met obesitas;
• zwakte van het spierkorset van het schoudergewricht, vooral bij mensen die precieze activiteiten met hun handen uitvoeren (juweliers, tandartsen, secretaresses, schrijvers);
• tekort aan vitamine D, dat actief betrokken is bij het behoud van de gezondheid van het bewegingsapparaat;
• een dieet met weinig vitamine C, wat een belangrijke schakel is in het calcium-fosformetabolisme van het lichaam;
• hormonale onbalans – schildklierziekte, diabetes, enz. ;
• roken – zowel actief als passief.

Bij schouderartrose zijn de belangrijkste doelen van het pathologische proces gewrichtskraakbeen, subchondraal bot en synovium. In het aangetaste kraakbeen neemt de synthese van proteoglycanen af, fragmentatie en barsten van de plaat worden waargenomen, waardoor het onderliggende bot bloot komt te liggen. Toenemende niet-fysiologische belasting van het bot leidt tot verdichting ervan, het verschijnen van cysten en osteofyten (marginale gezwellen).

Diagnostiek

Het onderzoek van een patiënt met pijn in het schoudergewricht moet beginnen met röntgenfoto's. Het is belangrijk om meerdere projecties in te scannen om het gewricht in detail te onderzoeken. Beelden kunnen worden gemaakt in directe projectie, in de positie van interne en externe rotatie. Om de formaties van het zachte weefsel van het gewricht te beoordelen, vooral in het vroege stadium van artrose, is echografie van het gewricht het meest informatief. Als de diagnose onduidelijk blijft, wordt magnetische resonantiebeeldvorming/computertomografie van het gewricht aanbevolen. In de volgende fase wordt het behoud van de functies van de articulatie beoordeeld.

Mening van een expert

Alle morfologische formaties van het gewricht zijn betrokken bij het pathologische proces. Het belangrijkste symptoom van artrose is pijn in het gewrichtsgebied, niet alleen veroorzaakt door synovitis, maar ook door botschade (osteitis, periostitis), betrokkenheid van de periarticulaire zachte weefsels (tendinitis, tenosynovitis, myalgie, enthesopathieën, uitrekking van het gewrichtskapsel) , degeneratie van de menisci en betrokkenheid van het neurosensorische systeem (bijvoorbeeld irritatie van zenuwstammen door grote osteofyten). Daarom geldt: hoe eerder de behandeling begint, incl. aanpassing van de levensstijl, hoe effectiever de controle over het optreden van pijn zal zijn.

Behandeling

In de beginfase van het pathologische proces wordt de behandeling van artrose van het schoudergewricht uitgevoerd met behulp van conservatieve methoden, en bij ernstige degeneratie van het gewrichtskraakbeen is chirurgische ingreep (endoprothesen) geïndiceerd.

Conservatieve behandeling

Tijdens de periode van verergering van het proces is pijnverlichting de eerste prioriteit. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen worden meestal gebruikt voor pijnverlichting. Ze kunnen plaatselijk worden aangebracht (in de vorm van crèmes en zalven), in de gewrichtsholte worden geïnjecteerd of systemisch worden gebruikt (tabletten, intramusculaire injecties). Bij sommige patiënten kan de pijn zo ernstig zijn dat een korte kuur met corticosteroïden kan worden gebruikt om de pijn te verlichten.

Intra-articulaire injectie van hyaluronzuur of plasma, incl. verrijkt met bloedplaatjes, kan een stimulerend effect hebben op de kraakbeenplaat en de vernieuwing ervan bevorderen (deze behandeling wordt als pathogeen beschouwd). Deze injecties helpen de synthese van collageen- en elastinevezels te versnellen die de basis vormen van kraakbeen. Als gevolg hiervan verbetert de structuur van de kraakbeenlaag en het synoviale membraan, wat helpt de congruentie van de gewrichtsoppervlakken te vergroten. Deze intra-articulaire injecties helpen de productie van synoviale vloeistof te optimaliseren, die niet alleen schokken absorbeert en kraakbeen hydrateert, maar ook de metabolische processen in chondrocyten verbetert, waardoor hun interne potentieel toeneemt.

Nadat het acute proces is verdwenen, kunnen fysiotherapeutische revalidatiemethoden (pulsstromen, echografie en laserbehandeling) worden gebruikt als onderdeel van een complexe behandeling. Deze procedures hebben een complex positief effect op gewrichtsstructuren.

Chirurgie

De operatie is geïndiceerd voor aanzienlijke vernietiging van de kraakbeenplaat, die gepaard gaat met aanhoudende pijn en disfunctie van het gewricht, wat leidt tot het onvermogen om voor zichzelf te zorgen en professionele taken uit te voeren. Een moderne chirurgische ingreep bij schouderartrose is de implantatie van een endoprothese. Bij SM-Clinic wordt de operatie uitgevoerd volgens strikte methodologie met behulp van de nieuwste generatie endoprothesen. Dit is de sleutel tot het bereiken van de beste therapeutische resultaten.

Preventie van artrose van het schoudergewricht

Primaire preventie van artrose van het schoudergewricht is gericht op het behouden van een optimaal metabolisme in het osteochondrale compartiment. Hiervoor wordt aanbevolen:

• behoud van een normaal lichaamsgewicht;
• adequaat compenseren voor endocriene stoornissen in het lichaam (consultatie en dynamische monitoring door een endocrinoloog is vereist);
• gedoseerd versterkt het spierkorset van de schoudergordel;
• Doe regelmatig een warming-up als uw professionele activiteit soortgelijke bewegingen in de schouder omvat.

Om de progressie van ontwikkelde schouderartrose te voorkomen, zijn de volgende aanbevelingen belangrijk:

• vermijd het tillen van zware voorwerpen, incl. push-ups met halters;
• voer herhaalde cursussen therapeutische massage uit;
• regelmatig deelnemen aan gezondheidsbevorderende gymnastiek (onder toezicht van een specialist in fysiotherapie).

Rehabilitatie

Na endoprothesen wordt een gipsverband aangebracht, wat voor de nodige mate van immobilisatie zorgt. Nadat het gips is verwijderd, begint de periode van herstel van de functionele activiteit van het gewricht. Hiervoor worden cursussen therapeutische massage, fysiotherapie en gezondheidsbevorderende gymnastiek onder toezicht van een fysiotherapiespecialist aanbevolen.

Vragen en antwoorden

Welke arts behandelt artrose van het schoudergewricht?

De diagnose en behandeling van de ziekte wordt uitgevoerd door een traumatoloog-orthopedist.

Vertegenwoordigers van welke beroepen ontwikkelen het vaakst artrose van het schoudergewricht?

Atleten die betrokken zijn bij volleybal, tennis, basketbal, projectielwerpers en laders lopen het grootste risico op degeneratieve-dystrofische vernietiging van de kraakbeenlaag van het schoudergewricht.

Wijst schouderpijn op de ontwikkeling van artrose?

Pijn is inderdaad het belangrijkste teken van artrose. Pijn kan echter ook een uiting zijn van andere ziekten: adhesieve capsulitis, artrose, schade aan de spieren van de rotator cuff, enz. Een gekwalificeerde orthopedisch traumatoloog helpt u bij het stellen van de juiste diagnose en het selecteren van de behandeling.